# 14 | Lilacs & Champagne-Danish & Blue | Mexican Summer (electronikaki)

No.14 #Give it a spin 2013 (electronikaki)

Lilacs & Champagne

Danish & Blue

Mexican Summer

Ανοργασμική θα έλεγα την πόρτα που θα περιγράφαμε σήμερα αν Δεν είχε κλειδαρότρυπα.

Και πίσω από αυτήν…

πεταμένα ρούχα ελαφριά στο πάτωμα

ενας δίσκος να στριφογυρίζει σε ρυθμούς sexed up

και μια κουρτίνα να παραδίνετε στον γλυκό αέρα που την ξεσηκώνει…

για όσα ακούς στο background

καλύτερα να σε σκεπάζουν

οι φωνές του πνέυματος

από μία μεταφυσική κατάσταση Ι

9 τραγούδια encore

σε μία μεταφυσική κατάσταση ΙΙ.

(tracklist δες και θα καταλαβεις)

Έχω πετάξει το κλειδί αυτό στο ποτάμι των παραισθήσεων πέρσι.

Με τους Lilacs & Champagne. Μία θέση πιο χαμηλά μόνο και μόνο επειδή είναι και δεύτερη η συμμετοχή τους στα τοπ μου. Και δεν περίμενα να είχαμε sequel της πο(ρ)νο γραφικής τους ιστορίας.

Ειναι το λιμπιντο-βινύλιο

Μία δυνατή γεύση από Color Sample Climaxes!

Πρώτα συναντάς τον τίτλο του δίσκου “Danish & Blue” μία ερωτική ταινία του 70′ (ενας αμερικάνος στην Δανία και τα κουαρτέτα-τρίο-τριπλέτα του) (τα λέω κομψά σήμερα). H Δανία είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο που νομιμοποίησε το “οπτικό” πορνογραφικό υλικό το 1969 εξού και το “Have you tried Danish Blue? … well have you?

Την ίδια χρονιά είχαμε και το πρώτο παγκόσμιο sex convention “Sex 69”

έσπευσαν 300 δημοσιογράφοι και 50.000 επισκέπτες.

Αλλες πονηρογραφικές ιστορίες εδω Ειπα μηπως θες να τα μαθεις.

sextape 1 (διαβασε)
sextape 2 (δες)

αλλα υποσχεσαι οτι θα με διαβασεις 😛
η πες μας για την ταινια αν κολλαει με το soundtrack
γιατι δεν το ειδα ακομα.
(εξαλλου these links are not mine just the brain to go with it)

‘Ενα ντου(ρ)ο-σελ εχουμε εδω.

Alex Hall και Εmil Amos

είναι το ήμισυ των Grails (που επισης λατρευω)

βγάζουν τις φαντασιώσεις τους πάνω στο σαμπλάρισμα των μουσικών ορέξεων.

και από σοφτ περνάμε σε χαρντ καταστάσεις.

Τα αρώματα ξε-χύνονται

απ΄τις παρυφές του δίσκου

με διασπαρτα αποφθεγματα

To Pitchfork που δεν το παρακολουθω πολύ τελευταια τους έκραξε (κλασικα)

προσπαθώντας να βρει όρους του στυλ “psychedelic spy movie trip-hop,” “mood-trip,” and “paranoia-beat”

Ενταξει μαζεύουν “πεταμένους” “ξεχασμένους” ήχους του παρελθόντος (κυρίως από Σκανδιναβικές πορνοταινίες και B movies) και ξανα κατασκευάζουν τον ήχο σε μία ξεσηκωτική για την αδρεναλίνη (μου) electronica (για μένα τουλάχιστον είναι καυτή μαγεία).

Από το ψευδοψυχεδελικο του πρωτου δισκου τεκνο-κρατικό funk pop

περνάνε σε ένα φουτούραμα του κοντινού παρελθόντος ξανά με αρκετά εκτονούμενα σολαρίσματα.

Ηδονο-ακουστικά σημεία.

το Sour/Sweet (το original το βρισκεις παρακατω από Guess Who) διαρκεί μόνο δύο λεπτά και βιδώνει/ξεβιδώνει οργασμικά την φαντασία μου, ένα στριπτίζ και επανασύνδεση bpm πάνω σε μία ευθεία beatογραμμη (ding a ling or talk about a thing)
είναι ένα σπιν,εντός των εκτός ορίων και αυτή η αποξένωση με τραβάει ακόμα πιο πολύ
με “τι την βρίσκει ο καθένας” ,δεν θα έχει και πολύ φαν-κλαμπ η υποθεση,αλλα άβυσσος η ψυχή μιας γυναίκας …
τελικά παίζουν και live εξαιρετικά.Ποιός είπε ότι τα samples δεν έχουν ψυχη?

Obscure Sexy Music.

Hell Yeah Please!

Go for it.

Sex is emotion in motion.

and motion is music (συμπληρωνω).

παρε δυο τρειλερ,ενα οριτζιναλε,ενα λαιβ και ενα αποκορυφωμα.