Now Reading
Εμείς «χανόμαστε», ταξιδεύουμε, αλλά και διαμαρτυρόμαστε και επικοινωνούμε μέσω της μουσικής μας | Συνέντευξη Empty Frame

Εμείς «χανόμαστε», ταξιδεύουμε, αλλά και διαμαρτυρόμαστε και επικοινωνούμε μέσω της μουσικής μας | Συνέντευξη Empty Frame

empty fr
Φωτογραφία: Νίκος Κατσαρός

Λίγες ώρες μείνανε για την συναυλία των Empty Frame στο Modu, τον νέο πολυχώρο της Αθήνας… Εμείς καταφέραμε και τα είπαμε για λίγο μαζί τους, όσο μπορούσαμε δηλαδή και περιμένουμε να μας έρθουν στην Θεσσαλονίκη να μας τραγουδήσουν φυσικά με την ψυχή τους! Γεμίστε τα κάδρα σας με πανέμορφες μουσικές στιγμές και συγκινήσεις…






Μας χωρίζουν περίπου 504km. Είναι η πρώτη γλυκιά και αμήχανη στιγμή που έρχομαι σπινιαρίζοντας με φόρα κοντά σας. Αγάπησα και εκτίμησα πολύ γρήγορα μια μπάντα η οποία δείχνει απεριόριστα την κοινωνική της ενσυναίσθηση και τον καλλιτεχνικό της πολυμορφισμό σε κάθε της βήμα. Ας συστηθούμε και στα Βόρεια!

Το λοιπόν είμαστε οι Empty Frame. Υπάρχουμε για κάτι παραπάνω από δέκα χρόνια. Έχουμε κυκλοφορήσει δύο full length albums (They think we are Eskimos και The Blakcbird Flies) και δύο soundtracks (Για την τηλεοπτική σειρά Ηρωίδες και για την χορευτική παράσταση Hands). Μουσικές ταμπέλες δεν βάζουμε στη μουσική μας, καλύτερα να μας ακούσετε και να έρθετε στα live μας να γνωριστούμε. Έχουμε κάνει πολλές συναυλίες εντός και εκτός Αθηνών, συνεχίζουμε να δημιουργούμε μουσική παρά τις αντιξοότητες και βάζουμε πλώρη για τον τρίτο μας δίσκο. Αισθανόμαστε μια μικρή ντροπή που οι συνθήκες δεν το έχουν επιτρέψει να εμφανιστούμε στη φιλόξενη Θεσσαλονίκη, αλλά πιστεύουμε πως θα  το κάνουμε φέτος.



Κυριαρχεί ο Αγγλικός στίχος στην μουσική σας, μετά τον εορτασμό για μια δεκαετία αληθινής φιλίας και μουσικής πορείας, θα ήταν ένας λόγος παραπάνω για ένα tour εκτός συνόρων κάποια στιγμή;

Εντάξει, η κατάσταση δεν είναι τόσο εύκολη για να βγεις από τα σύνορα. Είναι πάντα ένας στόχος και ελπίζουμε να τον υλοποιήσουμε και αυτόν. Έχουμε κάνει, άλλωστε, αρκετά πράγματα αυτά τα δέκα χρόνια και πάντα με τον δικό μας τρόπο. Ας ελπίσουμε να συμβεί και αυτό. Θα δούμε. Το μόνο για το οποίο είμαστε σίγουροι είναι πως θα συνεχίσουμε να γράφουμε σε αγγλικό στίχο.

Πως επιβιώνει μια ομαδική ολότητα στις μέρες μας ηθικά και ψυχολογικά και η μουσική έκφραση τι προσεγγίζει σε αυτή την ατέρμονη αναζήτηση για έκφραση;

Σε επίπεδο Empty Frame είναι αρκετά εύκολο. Είμαστε μια οικογένεια που λειτουργεί πλήρως δημοκρατικά. Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια (αρκετοί από εμάς και πολύ πριν τους Empty Frame), συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον και οι αποφάσεις λαμβάνονται συλλογικά. Μέσω της ενασχόλησής μας με τη μουσική έχουμε καταφέρει να βρούμε μια δημιουργική διέξοδο, η οποία μας θρέφει και μας δίνει δύναμη να προχωρήσουμε σε άλλα πράγματα ή να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις στην εκτός μουσικής ζωή μας.

Είστε μια ατμοσφαιρική μπάντα που γράφετε και μουσική για παραστάσεις, κάποιος έμαθα ασχολείται και με comics, για πείτε μας λίγο τι άλλα ταλέντα έχουν κρεμαστεί στον τοίχο των ικανοτήτων σας να αποφασίσουμε για την αλληλεγγύη του μήνα.

Ας μην μιλήσουμε τόσο πολύ για τα εμάς και τα ταλέντα μας. Υπάρχουν τόσοι πολλοί άλλοι άνθρωποι που έχουν ανάγκη την αλληλεγγύη μας. Ας τη δώσουμε όλη και λίγο παραπάνω σε εκείνους.



Ο Bob Dylan ακόμα να επικοινωνήσει για το Nobel του, τι έχετε να πείτε γι’αυτό! Μήπως και μπορέσετε να κινήσετε κάποια νήματα…να ησυχάσουμε. Σας εκφράζει αυτή η Ευρωπαική δυτική κουλτούρα των στόχων και κορυφώσεων επαγγελματικού προσδιορισμού;


Πραγματικά ο Bob Dylan χρειαζόταν ακόμη μια διάκριση για να μάθουμε ότι είναι ποιητής και ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του 20ου αιώνα; Είχε πάντως πολλή πλάκα η απονομή για εμάς που θέλουμε να τη «σπάσουμε» στους καθωσπρέπει λογοτέχνες. Το ζήτημα, βέβαια, είναι, όπως αποδεικνύει εμμέσως και ο ίδιος με τη σιωπή του, πως τα βραβεία δεν έχουν και δεν θα έπρεπε να έχουν σημασία. Σήμερα οι περισσότεροι έχουν «εκπαιδευτεί» ώστε να αναγνωρίζουν κάποιον μόνο από τις ταμπέλες που του έχουν κολληθεί και, τελικά, να μην τον γνωρίζουν ποτέ. Εδώ έχουν πάρει Νόμπελ ακόμη και ο Ομπάμα και η ΕΕ.

Τι γεμίζει το «άδειο κάδρο» το κορμί, η ψυχή ή η λογική και αυτό το μονοπάτι έχει μεταφυσική σημασία ή ζείτε πάντα στο παρόν;

Εκεί χωρούν οι σκέψεις, η οργή, η χαρά, η λύπη και, βέβαια, όλοι εσείς. Οι τέχνες ξεπερνούν τα όρια και τα σύνορα, προσφέρουν μια εναλλακτική πραγματικότητα, η οποία, φυσικά, δεν χρειάζεται να είναι πάντα φαντασιακή. Εμείς «χανόμαστε», ταξιδεύουμε, αλλά και διαμαρτυρόμαστε και επικοινωνούμε μέσω της μουσικής μας. Ως η πιο άμεση από τις τέχνες και ως η πιο λαϊκή προσφέρει σε όλους μας τη μαγεία για μια σύνδεση που μπορεί να είναι εξίσου ρεαλιστική όσο και ονειρική ή μεταφυσική. Τα πόδια πρέπει να είναι πάντα στο έδαφος, αλλά το κεφάλι μπορεί να κοιτάει προς στον ουρανό!



Θα θέλατε να συνεργαστείτε με κάποια ελληνική μπάντα ή καλλιτέχνη στο μέλλον, πως θα σχολιάζατε την κατάσταση στα ελληνικά δρώμενα τον τελευταίο καιρό;

Είμαστε μια μπάντα που όλα αυτά τα χρόνια θέλει και δεν έχει φοβηθεί ποτέ τις συνεργασίες. Άλλωστε το νόημα δεν είναι μόνο να δημιουργεί ο καθένας κλεισμένος στη δική του «μεγαλοπρέπεια». Εμείς πάντα προσπαθούμε και επιθυμούμε να μοιραζόμαστε τη σκηνή, τις εμπειρίες και, σαφώς, τη μουσική. Κινούμαστε αρκετά χρόνια στον underground χώρο, όχι μόνο ως μουσικοί, και έχουμε δει πολλά. Στην Ελλάδα σημειώθηκε μια έκρηξη πριν από μερικά χρόνια, η οποία ίσως να έχει καταλαγιάσει λίγο τον τελευταίο καιρό. Εντάξει η χώρα που ζούμε δεν είναι και το πιο κλασικό παράδειγμα,όμως, τα προβλήματα υπήρχαν και προ κρίσης, απλά τώρα έγιναν περισσότερα. Η απάντηση και ο δρόμος, πάντως, είναι συνεργατικός, συλλογικός και με πρωτοβουλίες μακριά από παρασκήνια, επαφές και «μεγαλομανία».

Mόλις κυκλοφορήσατε το “Land of Sorrow” πριν το πρώτο σας live την Παρασκευή στο Modu… Δυνατό τραγούδι, “time to change, to break the chains”. Tι χρειάζεται να σπάσουμε για να βγούμε από τον λήθαργο; H μουσική τι ρόλο παίζει στα κατεστημένα μας; Μια μέρα λέει ακούγεται η επανάσταση από τα ηχεία αλλά εδώ δεν είναι Oaxaca.

Πρώτα απ΄ όλα να σκεφτούμε και να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμή μας και την ίδια μας την ύπαρξη, φυσικά, γιατί, πλέον, ούτε αυτό είναι δεδομένο. Οι σύγχρονες κοινωνίες παραμένουν σε έναν διαρκή λήθαργο χαμένες μέσα στην αυταρέσκεια, τον καταναλωτισμό, την κενή διασκέδαση, τα κενά μηνύματα και την πλήρη απάθεια. Οι τέχνες μπορούν, φυσικά,να γίνουν, όπως έχει αποδειχθεί πολλάκις, φορείς μηνυμάτων και προτάσεων αρκεί να το πιστεύουν και οι ίδιοι οι μουσικοί. Η Οαχάκα ή η εξέγερση των Ζαπατίστας, πάντως, είναι, πλέον, μακριά χρονολογικά και στις πορείες στην Ελλάδα ακόμη ακούν Φαραντούρη και Θεοδωράκη…



Τι εκπλήξεις κρύβετε για τους φίλους/ες που θα παρευρεθούν, σας αρέσει να διασκευάζετε τραγούδια αρκετά συχνά!


Εεεε! Οι εκπλήξεις και οι… ανασχηματισμοί δεν ανακοινώνονται

Τελικά ποιες είναι οι καλύτερες 5 μπάντες όλων των εποχών που θα μπορούσατε να κάνετε ένα “full frame” μαζί. Τιμής ένεκεν!


Ουφ. Να πούμε έξι για να τους χωρέσουμε όλους; Πραγματικά ερώτηση που δεν απαντάται ποτέ και σηκώνει μεγάλη κουβέντα. Ας γράψουμε μερικούς, όπως τουλάχιστον εκφράζουν εμάς σαν μουσική παρέα και χωρίς να πρωτοτυπήσουμε: The Beatles, Pink Floyd, Jimi Hendrix, Led Zeppelin,  Black Sabbath, Τhe Clash. Την επόμενη φορά θα βάλουμε άλλες έξι (πιο σύγχρονες) και μετά άλλες έξι και πάει λέγοντας. Βάλαμε επίτηδες τον Hendrix κι ας μην είναι «μπάντα», αλλά είναι ο Θεός!.



Το κάδρο των selfies σας επηρεάζει; To κοινό ζει τις συναυλίες ή πιστεύετε ότι χρειαζόμαστε να πάρουμε στα σοβαρά την τεχνολογική μας εξάρτηση που παρεμποδίζει την εσωτερική ευχαρίστηση…

Η ευγενική πρόταση είναι η εξής: Αφήστε τα κινητά σας στην είσοδο! Προφανώς δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε φοβικά την τεχνολογία, αλλά να τη χρησιμοποιούμε πραγματικά προς όφελός μας. Κάποτε στις συναυλίες άναβαν αναπτήρες, τώρα βλέπεις μια «θάλασσα» από «έξυπνα» κινητά. Οι χρήστες άραγε είναι τόσο «έξυπνοι» ώστε να πάρουν τα μάτια τους από την οθόνη, όποια οθόνη; Κλισέ η φράση και χωρίς διάθεση προσβολής αλλά έτσι δεν είναι;




Η τελευταία ερώτηση είναι πασπαρτού, κάνετε και μια στον εαυτό σας για εμένα, καθώς θέλω να πιστεύω ότι θα τα πούμε ξανά σε μια ακόμα μεγαλύτερη συνέντευξη από κοντά στην Θεσσαλονίκη.

Τι δώρο να πάρουμε στη Νίκη και τι να αφιερώσουμε στο giveitaspin! για την εξαιρετική δουλειά τους και τη φοβερή συνεργασία μας; Η απάντηση στη Θεσσαλονίκη.


Connect with Empty Frame
Περισσότερα για το live εδώ!
Where
Modu,  Κολωνού 76, Μεταξουργείο, Αθήνα
Doors Open: 21.00
Gig: 21.30
Είσοδος: 6 euro
What's Your Reaction?
Buy me
0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
View Comments (0)

Leave a Reply

Your email address will not be published.

We are part of the Keychange movement!

© 2023 giveitaspin.gr | All Rights Reserved.

Scroll To Top
X