Now Reading
Ένα βράδυ στην Boom Boom

Ένα βράδυ στην Boom Boom

a
   

        

Στην πίστα δεν επιτρέπεται το ποτό, το κάπνισμα και το τρενάκι.

Σάββατο βράδυ και ο προορισμός είναι γνωστός μέρες τώρα, η Boom Boom, θα γιορτάσουμε τα γενέθλια μιας πολύ καλής φίλης. Δεν είχα ξανακούσει ποτέ γι’αυτό το μαγαζί οπότε όλα όσα ακολούθησαν ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μένα, για πολλούς λόγους.

Φτάνουμε στην Καλλιθέα κατά τις 23:00, μιας και τότε ανοίγει το μαγαζί. Η είσοδος της discotheque βρίσκεται σε ένα στενό δρομάκι και απέναντι, για καλή τύχη όλων, υπάρχει ένα χωματένιο parking. Ειλικρινά κοιτούσα με απορία και σκεφτόμουν μα που θα πάμε και τι είναι εδώ;!


Παρκάρουμε και ανεβαίνουμε τα σκαλιά, ήδη νιώθω ότι έχω μπει σε μια χρονομηχανή και επιστρέφω πίσω στη δεκαετία του ’80 με τη διαφορά ότι είμαι 30 χρονών, τα μαλλιά μου και το ντύσιμό μου εκτός μόδας. Παντού σκοτάδι , με μια απόχρωση κόκκινου και ξύλου σαν club αντίκα ξεχασμένο από τον χρόνο. Υπάρχει μια κοπέλα εκεί που μας ενημερώνει για τις τιμές εισόδου και ποτού (ωωω ναι τιμές εισόδου). Γυρνάω να κοιτάξω και τότε τα ματάκια μου έρχονται αντιμέτωπα με διάφορες φωτογραφίες στον τοίχο και με μια σημαντική ενημέρωση που έλεγε το εξής: Στην πίστα δεν επιτρέπεται το ποτό, το κάπνισμα και το τρενάκι. Άλλα ευτυχώς για τους θαμώνες τα κινητά δεν είχαν απαγόρευση, γιατί δε νομίζω πως εν έτι 2016 θα άντεχαν δίχως τις πολυαγαπημένες σέλφι. Καθώς αν θέλεις να σέβεσαι τον εαυτό σου και την περίοδο που διανύεις, μια σέλφι σε κάθε έξοδο είναι απαραίτητη. – Έκανα και την ανώδυνη κοινωνική κριτική μου , αλλιώς δε θα άντεχα να συνεχίσω-.

Ο Bruce Dickinson σε ένα πέρασμά του απο την Boom Boom

Έρχεται η μεγάλη στιγμή, περνάμε στο εσωτερικό του μαγαζιού. Σε αυτό το σημείο αντιλαμβάνομαι τι πάει να πει πολιτισμικό σοκ. Χρόνια τώρα χρησιμοποιούσα αυτή την έκφραση χωρίς όμως να έχω νιώσει την ουσία της. Καθρέφτες, τραπέζια με μπορντοροδοκόκκινα τραπεζομάντηλα, καρέκλες με animal print, παντού μπαλόνια πιασμένα πάνω σε τραπέζια και καρέκλες με κλαμεράκια, φωτιστικά πάνω στα τραπέζια με Άγιους Βασίλη δες, ντισκομπάλες (όπως αρμόζει σε μια disco) , εννοείται πίστα για χορό και τέλος όλααα τα τραπέζια ρεζερβέ. Γνωρίζουμε τον κ. Σούλη όπου μας πάει στο τραπέζι μας, ενώ ακόμα κοιτάω ζαλισμένη τον χώρο.

Το μαγαζί γεμίζει σιγά σιγά και αρχίζουν οι πρώτες μουσικές επιλογές από τον κ. Σούλη .

Ενώ διαλέγει τα βινύλια του ταυτόχρονα, μέσω μικροφώνου, λέει τα χρόνια πολλά στους εορτάζοντες, εύχεται σε ζευγάρια που είχαν επέτειο γάμου, σε κοπέλες που έκαναν μπάτσελορ και από παντού το μόνο που άκουγες ήταν φωνές και χειροκροτήματα και η μουσική στη διαπασών. Πάνω στην πίστα να ανεβαίνουν οι νεότεροι, κάνοντας φιγούρες που είχαν ξεπατικώσει από τις παλιές καλές βιντεοκασέτες και οι μεγαλύτεροι να θυμούνται τη νεότητά τους.

Το μεγαλύτερο ποσοστό των θαμώνων ήταν γυναίκες (έκρηξη φεμινισμού) να παίζει το I will survive και να γίνεται πανικός. Και ζητάει ο κ. Σούλης να τραγουδήσουν να χορέψουν. Γιατί κακά τα ψέμματα στην Boom Boom η επικοινωνία του Dj με τους θαμώνες είναι άμεση, όλα και όλα αυτό δεν υπάρχει στα μπαρ πλέον, μόνο στα μπουζούκια (και γι αυτό δεν είμαι σίγουρη, μιας και έχω πολλά χρόνια να πάω). Να συνεχίζει το πρόγραμμα με το «Κορίτσι του Μάη», να ρωτάει ο Κ. Σούλης πως σε λένε ;;;; Να απαντούν οι θαμώνες το κορίτσι του Μάη…


Αλλά άνθρωπος είναι και αυτός, κουράστηκε να μιλάει συνέχεια, έπρεπε να κάνει ένα διάλειμμα , οπότε έψαξε τα βινύλια του, βρήκε τον Ικαριώτικο και ξεσήκωσε τα πλήθη. Επανήλθε με μακαρένα και τα παπάκια μετά από 15 λεπτά, μαζί με τις ευχές σε όλους από την αρχή.

Η αλήθεια είναι πως σε ένα μαγαζί όπως η Boom Boom διασκεδάζεις, χορεύεις, κάνεις πλάκα, χωρίς να σε νοιάζει τίποτα απολύτως, με μια λέξη ξεδίνεις. Αυτό το πλεονέκτημα είναι πολύ σημαντικό, ίσως για να ξαναπεράσεις ένα βράδυ αργά για ποτό, χωρίς να σε νοιάζει το στυλ του μαγαζιού και η διακόσμησή του.

Εμείς φύγαμε γύρω στις 4 το ξημέρωμα, μέσα υπήρχε ακόμα κόσμος.

Φύγαμε χαμογελώντας, χαρούμενοι, κυρίως η φίλη μας που είχε και τα γενέθλιά της, με μια ιστορία βραδιάς που μας προκάλεσε γέλιο, αλλά το γέλιο της παρέας και πάνω από όλα με μια όμορφη ανάμνηση που άξιζε να μοιραστώ.

What's Your Reaction?
Buy me
0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
View Comments (0)

Leave a Reply

Your email address will not be published.

We are part of the Keychange movement!

© 2023 giveitaspin.gr | All Rights Reserved.

Scroll To Top
X