Οι Ody Icons κυκλοφόρησαν το ολοκαίνουργιο single τους Sóse συνοδευόμενο από ένα εντυπωσιακό και καθολικά προσβάσιμο video clip.
Το Sóse, η πρώτη γεύση από το επερχόμενο άλμπουμ τους ‘POLYDRAMA’, ετοιμάζεται να παρουσιαστεί ζωντανά στο ΠΛΥΦΑ, την Τετάρτη 24 Μαΐου 2023! Είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε μαζί με τον Οδυσσέα Ιωάννου Κωνσταντίνου/ody icons λίγο πριν το live, για το νέο τους single, το πολυαναμενόμενο άλμπουμ τους και να εξερευνήσουμε πολλά άλλα ενδιαφέροντα θέματα!
Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα για το επερχόμενο άλμπουμ σας, POLYDRAMA; Ποια θέματα ή ιδέες ενέπνευσαν τη δημιουργία του;
Ακριβώς αυτό τα ενέπνευσε. Τα πολλά θέματα. Τα πολλά δράματα και κυρίως τα πολλά τραύματα. Όλα αυτά γέννησαν πολλά και διαφορετικά τραγούδια που με έναν τρόπο έπρεπε να χωρέσουν κάτω από μια ομπρέλα. Και βρέθηκε αυτή του πολυδράματος. Θα είναι δηλαδή ένας πολυμορφικός δίσκος ως προς το είδος της μουσικής και σίγουρα ένα αρκετά έντονα πένθιμο αλλά και εκτονωτικό ολοκλήρωμα.
Το Sóse, το πρώτο τραγούδι από το POLYDRAMA, μόλις κυκλοφόρησε. Πώς ήταν η δημιουργική διαδικασία για το συγκεκριμένο κομμάτι; Ποιο μήνυμα θέλατε να μεταφέρετε;
Η δημιουργική διαδικασία, όπως όλες φαντάζομαι, είχε πολλές και διάφορες διαδρομές. Είχε τις μέρες με όρεξη και έμπνευση και τις μέρες που κολλούσαμε. Τόσο στο στούντιο όσο και στο βίντεο. Για παράδειγμα η τελική φωνή γράφτηκε αφότου γυρίσαμε το βίντεο. Διότι το βίντεο γυρίστηκε Δεκέμβριο του 2022. Μετά μεσολάβησε ο δυναμικός αγώνας των καλλιτεχνών και δεν χωρούσε εκεί κυκλοφορία τραγουδιού, ηχογραφήσεις, κτλ. Η φωνή μου ήταν κουρασμένη από τις πορείες και τον ύπνο στα πατώματα των καταλήψεων. Δεν έχω μηνύματα να μεταφέρω πάντως μέσω των τραγουδιών. Είναι αυτό που είναι. Όπως την ποίηση που στο σχολείο μας ρωτούσαν τι θέλει να πει ο ποιητής; Τίποτα δεν θέλει να πει, να σώσει την ψυχούλα του από το σκοτάδι θέλει. Θα ήθελα όποιο άτομο το ακούει να νιώσει ότι χωράει μέσα σε αυτό και ότι αν κλείσει τα μάτια του γεννιούνται εικόνες και τοπία ελεύθερα, κινηματογραφικά.
Το μουσικό βίντεο για το Sóse είναι οπτικά σαγηνευτικό και γεμάτο συμβολισμούς. Θα μπορούσατε να αναλύσετε τις έννοιες και τα θέματα που διερευνώνται στο βίντεο; Πώς συμπληρώνει το τραγούδι;
Εγώ είχα φάει ένα σκάλωμα να παίξω με την έννοια της οικογένειας και της ομοιότητας. ΄Έψαχνα ατομα που να μου μοιάζουν. Να είμαστε σαν οικογένεια αλλά ταυτόχρονα και σαν διαφορετικές πτυχές του εαυτού μου. Όπου έβλεπα κάποιον να μου μοιάζει του έλεγα θες να παίξεις στο βιντεοκλιπ μου; Εδώ και χρόνια αντλώ έμπνευση από το μεγαλύτερο δράμα στην ιστορία, αυτό των παθών του Χριστού, το οποίο βρίσκεται πολύ βαθιά καταγεγραμμένο μέσα μας. Στο συλλογικό μας ασυνείδητο κουβαλάμε τόση ενοχή από τον διδακτικό τρόπο που αυτά τα πολύ πλούσια σύμβολα της ιστορίας του Χριστού μας έχουν μεταφερθεί μέσα στα χρόνια από την Εκκλησία και το κράτος. Παρολαυτά η εικαστικότητα των εικόνων, τόσο των βυζαντινών αλλά και των ρωμαϊκών και μεταγενέστερων αλλά και γενικότερα η απεικόνιση του θεού, για παράδειγμα ο Χριστός του Ντα Βίντσι, ασκούν πάνω μου πολύ μεγάλη επιρροή. Ακόμα και πιο συγχρονες αποτυπώσεις όπως πχ. του Φαϊτάκη ή της Greta Lesco. Ο συνδυασμός των χρωμάτων, των εκφράσεων και του χρυσού με συγκινεί. Από την άλλη συνδέομαι πολύ με το διονυσιακό στοιχείο. Την τραγωδία, το βακχικό στοιχείο. Δεν ξέρω, ξεκινήσαμε από κάπου με τον Χάρη και μας έφερε εδώ, σε αυτό το κιαροσκούρο αποτέλεσμα. Με την Παναγία Πιετά aka Δήμητρα Χατούπη να μου παίρνει πίσω το γάλα που μου έδωσε ως μάνα και έναν μυστικό δείπνο με φρούτα. Το κάθε άτομο μπορεί να κάνει τις δικές του αναγνώσεις και αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον απ΄όλα.
Η συμμετοχή διαφόρων καλλιτεχνών, όπως ο Χάρης Κούσιος για τις χορογραφίες και τη σκηνοθεσία και ο Γιώργος Μάργαρης για τη διεύθυνση φωτογραφίας, προσδίδει μοναδικές διαστάσεις στο έργο. Πώς αυτές οι συνεργασίες ενίσχυσαν το καλλιτεχνικό σας όραμα για το Sóse;
Όλοι και όλες οι συνεργάτες/ιδες είναι μέσα στο πρότζεκτ icons ως καλλιτέχνες. Γι’ αυτό και icons, πληθυντικός. Δεν είναι ως επιτελεστές της φαντασίωσής μου. Άλλοι περισσότερο κι αλλες λιγότερο, άλλες διαρκώς και άλλοι για λίγο, αλλά το κάθε άτομο με τον τρόπο του προσθέτει στο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα μια ψηφίδα δημιουργίας. Εντάξει με τον Χάρη για παράδειγμα μας συνδέει και μια φιλία. Δεν έχω καταλήξει αν διευκολύνει ή αν περιπλέκει τα πράγματα, αλλά σίγουρα τα κάνει πολύ ζουμερά και ενδιαφέροντα. Με τον Φώτη που κάνουμε την παραγωγή στο POLYDRAMA, είναι το μισό αποτέλεσμα δικό του. Είναι συνδημιουργός. Τι να σου πω τώρα, πέρυσι το καλοκαίρι έμεινε στο σπίτι μου στην Αθήνα, όσο εγώ βρισκόμουν στην Κίμωλο για σεζόν, μια ρωσσίδα προσφύγισσα. Η Κριστίνα. Όταν ήρθα Αθήνα και γνωριστήκαμε και μου είπε την ιστορία της πως περασε τα σύνορα και πως ειναι make up artist και πως βρέθηκε να είναι στη ζωή μου στο γύρισμα, στις φωτογραφίσεις, ένα πλάσμα τόσο δοτικό και ταλαντούχο. Πως να μην ενισχυθεί το καλλιτεχνικό μου όραμα από τις ιστορίες των ανθρώπων που το συναποτελούν; Είναι αναπόφευκτο, αδιαμφισβήτητο και καθόλου αντικαταστάσιμο.
Αξιοσημείωτη είναι η προσβασιμότητα των μουσικών σας βίντεο, με υπότιτλους για άτομα με προβλήματα ακοής και ηχητικές περιγραφές για άτομα με προβλήματα όρασης. Γιατί είναι σημαντικό για εσάς να κάνετε το έργο σας χωρίς αποκλεισμούς και πώς προσεγγίζετε τη δημιουργία αυτών των προσβάσιμων στοιχείων;
Πρόσφατα απεβίωσε η μαέστρος της χορωδίας που βρισκόμουν από παιδί και που μου μετέδωσε όλη της την αγάπη για την μουσική, την ελευθερία, την ανεξαρτησία. Αγκάλιαζε το ποιός είμαι και ήταν ένας από τους πυλώνες της ζωής μου. Ανατρέχοντας στα βίντεο από την χορωδία μας, έπεσα πάνω σε ένα από έναν χορωδιακό διαγωνισμό που είχαμε πάει στη Σλοβακία. Λέγαμε το ‘All things bright and beautiful’. Αυτό τώρα που σας λέω πριν από 15 χρόνια. Και συνειδητοποιώ ότι στο ρεφραίν λέμε στη νοηματική τους στίχους. Αν ανατρέξω μπορώ να σκεφτώ κι άλλα παραδείγματα συμπερίληψης. Μεγάλωσα μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, αντιρατσιστικό, μέσα σε συλλογικότητες, ομάδες. Για μένα είναι σημαντικό να επαναφέρουμε τα κυρίαρχα αφηγήματα σε δρόμους ισότιμης πρόσβασης των ανθρώπων στη ζωή. Όπως εγώ ως κουήρ άτομο στερούμαι πρόσβαση σε κάποια πράγματα, αντίστοιχα ένας άνθρωπος με αμαξίδιο δεν μπορεί να κυκλοφορήσει στην πόλη. Και σίγουρα η παρουσία του Χρίστου Παπαμιχαήλ σε αυτό και της liminal έχει υπάρξει καταλυτική ώστε να είναι τα βίντεο μας και οι συναυλίες μας προσβάσιμες. Είναι πολλά τα icons πίσω από μένα που στηρίζουν και συνδημιουργούν.
Ως διεπιστημονικός καλλιτέχνης, έχετε εμπειρία στην υποκριτική, τη σκηνοθεσία και τη μουσική. Πώς αυτοί οι διαφορετικοί κλάδοι επηρεάζουν και αλληλοενημερώνονται στη δημιουργική σας διαδικασία;
Όταν ανακάλυψα τη λέξη διεπιστημονικός μου φαινόταν εξαιρετικά pretentious. Τώρα την αγαπώ γιατί όταν ο καπιταλισμός με λέει αναποφάσιστο, ανώριμο και “πότε θα κατασταλάξεις;” και “ναι αλλά τι σου αρέσει περισσότερο;” και άλλα, εγώ απαντάω “είμαι διεπιστημονικός αγάπη, σε πρκλ πλ” και σηκώνω τον δείχτη του αριστερού μου χεριού με στιλ. Και τώρα στα σοβαρά. Είναι πολύ μεγάλο προνόμιο να μπορώ να βιοπορίζομαι ως επι το πλείστον από την τέχνη μου. Ή πιο σωστά τις τέχνες. Και σίγουρα να εξελίσσομαι μέσα από αυτές. Να ολοκληρώνομαι και να ανοίγω συνέχεια νέα επίπεδα κατανόησης και αντίληψης. Με τη μουσική βλέπω θέατρο, με το θέατρο φτιάχνω μουσικούς κόσμους, με τη δραματουργία στήνω το άλμπουμ και τις συναυλίες μου, με την ποίηση επιστρέφω πάντα στην πηγή που είναι η ομορφιά της ζωής και τα εμπόδια που μας αποτρέπουν από το να την απολαύσουμε.
Θα μπορούσατε να μοιραστείτε τη διαδρομή σας ως ody icons, από την πρώιμη διασκευή του “Supermelancholic” μέχρι την κυκλοφορία του ντεμπούτου σας “Working Out My Little Muscles” και το επακόλουθο άλμπουμ EP “drama”; Πώς εξελίχθηκε η καλλιτεχνική σας ταυτότητα κατά τη διάρκεια αυτών των εμπειριών;
Πολύ ενδιαφέρον που θα κάνω αναδρομή τόσο νωρίς. Για μένα αυτά τα 5 χρόνια είναι σαν να έχουν περάσει σε δυόμιση μήνες. Το supermelancholic γυρίστηκε και τραγουδήθηκε σε μονοπλάνο στον τοίχο του σπιτιού μας στο Παρίσι. Τότε ήταν που θα έφευγε ο Αντώνης και θα ερχόταν η Λένυ στο σπίτι, ως συγκάτοικος. Οπότε τη μέρα του γυρίσματος ο Αντώνης έπαιξε μια λούπα για να κάνει soundcheck και του λέω Αντώνη αυτό είναι. Ενώ είχαμε κάνει πρόβα κάτι άλλο. Άκουσα τη λούπα και ταίριαζε τόσο πολύ. Η Λένυ με έβαψε. Έβγαλα το βίντεο ένα χρόνο αφότου είχα χάσει τον μπαμπά μου, μάλλον συνδεόταν με έναν τρόπο και το πένθος σε όλο αυτό και όλη η συνειδητοποίηση μέσω αυτης της απώλειας για το πόσο τίποτα είναι η ζωή. Μετά άρχισα να γράφω σαρκαστικά τραγούδια. Το πήγαινα για stand up comedy μάλλον. Είχα δει και μια σειρά που με επηρέασε πολύ. Το Crazy ex-girlfriend. Είμαι και φαν των μιούζικαλ, οπότε ήρθε και έδεσε. Μετά άρχισαν τα live με τον Αντώνη (CATI) και τις λούπες του. Παίζαμε ρεμπέτικα και Ru Paul, ένα σουρεάλ blend. Κάναμε το πρώτο μας live στο Six Dogs και καπάκια ήρθε ο κόβιντ, που όλες και όλοι ξέρουμε. Μετακόμισα πίσω Αθήνα, άρον άρον, και έμενα σε ένα μικρό διαμέρισμα στον Άγιο Παύλο. Κοντά ήταν η σχολή της Χατούπη. Μου παραχώρησε πρόσβαση στη σχολή που ήταν κλειστή για να μπορώ να παίζω πιάνο. Εκεί γράφτηκαν πολλά από τα τραγούδια που είναι στο POLYDRAMA. Νιώθω πως κρατώ τα συστατικά που είχα όταν ξεκίνησα αλλά επειδή ξεθυμαίνω με τα χρόνια, μου φεύγει ο θυμός και μου μένει ο νους και το σώμα, λεπταίνω την καυστικότητά μου, είμαι πιο έτοιμος να μιλήσω και για άλλα ζητήματα που με απασχολούν και αισθάνομαι πιο δυνατός ώστε να αποκαλύψω πεερισσότερα από το προσωπικό μου σύμπαν στους στίχους μου.
Ποιες είναι οι φιλοδοξίες και οι στόχοι σας για το μέλλον; Υπάρχουν κάποια επερχόμενα projects ή συνεργασίες για τα οποία είστε ενθουσιασμένοι;
Ανυπομονώ να ολοκληρωθεί ο δίσκος και να υπάρξει. Με ενθουσιάζει αυτή η ιδέα μετά από τρία χρόνια! Να αποκτήσει αυτόνομη ζωή και παρουσια. Να μη βρίσκεται μόνο στον υπολογιστή του Φώτη και σε κλειστές λίστες στο soundcloud μου. Δεν ξέρω πως θα το ονόμαζα, φιλοδοξία ή στόχο δηλαδή, αλλά σίγουρα θα ήθελα να παίξω σε φεστιβάλ στο εξωτερικό. Να ταξιδέψουμε με τα τραγούδια που φτιάχνουμε και να δω τον κόσμο μέσα από αυτή την εμπειρία. Προς το παρόν δημιουργούμε ήδη το επόμενο single και μουσικά και ως εικόνα. Θα είναι κάτι πολύ διαφορετικό από το Sόse και θα βγεί τον Ιούλιο.
Η επερχόμενη ζωντανή σας εμφάνιση στο PLYFA αναμένεται με μεγάλη προσμονή. Μπορείτε να μας δώσετε μια γεύση για το τι μπορεί να περιμένει το κοινό από την παράσταση; Ποια στοιχεία ή εμπειρίες στοχεύετε να δημιουργήσετε;
Όπως είπα και πριν λατρεύω τον Διόνυσο. Η βακχία δηλαδή με την έννοια της εκτόνωσης και της απόλαυσης είναι για μένα πηγή έμπνευσης. Επιδιώκω να δημιουργούμε στα live μια συνθήκη ελευθερίας και σύνδεσης με κάτι πέρα από το υλικό. Το κάνει αυτό η μουσική αν βρίσκεται σε ιδανικές συνθήκες. Πιστεύω πολύ στις συναθροίσεις και στον τρόπο που αυτές παράγουν ένα κοινό αίσθημα, μια κοινή δόνηση, έναν κοινό τόπο. Όποιο άτομο έρθει στο POLYDRAMA θα καταλάβει ότι για εμάς η μουσική είναι μία. Δεν είναι τα ρεμπέτικα, τα λαικά, τα ποπ, τα ηλεκτρονικά. Αυτά είναι λουλούδια διαφορετικών χρωμάτων από μια κοινή ρίζα. Η ρίζα είμαστε εμείς, είμαι εγώ, ο Φώτης Παπαθεοδώρου, οι Ειρήνη και ο Γιάννης (οι μουσικοί που είναι επι σκηνής), είναι η ECATI που ανοίγει το live, η mi55t. Θα αφήσουμε τη μουσική να ανθίσει κάθε φορά και με άλλο χρώμα, σε άλλο μίσχο και με άλλα πέταλα.
Η ζωντανή εκτέλεση του άλμπουμ σας POLYDRAMA υπόσχεται να είναι μια καθηλωτική εμπειρία. Μπορείτε να μοιραστείτε κάποια στοιχεία σχετικά με τις οπτικές και αισθητηριακές πτυχές της παράστασης; Πώς τα οπτικά και η σκηνογραφία συμπληρώνουν τη μουσική;
Καθηλωτική είναι μεγάλη λέξη και ευχόμαστε να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σε αυτήν. Αλλά μέσα από τα λίγα υλικά μας και τους πολλούς και ταλαντούχους ανθρώπους που τα επιτελούν θα επιχειρήσουμε να δημιουργήσουμε έναν συναυλιακό χωροχρόνο όπου το Polydrama θα μπορέσει να είναι όντως μια εμπειρία για όποιον το παρακολουθήσει. Σε αυτό συμβάλει σίγουρα το εικαστικό κομμάτι, τα βίντεο και το ενδυματολογικό, αλλά και o ίδιος ο χώρος. Το ΠΛΥΦΑ είναι ένας πολύ ξεχωριστός χώρος, έχει από μόνος του μια ταυτότητα και εμείς θέλουμε να τη συναντήσουμε παρά να παρέμβουμε σε αυτήν. Ως ενας πρώην βιομηχανικός χώρος, μέσα σε μια τόσο πολυταυτοτική περιοχή όπως ο Βοτανικός είναι σίγουρο πως το Polydrama υποδέχεται τους θεατές του πολύ πριν ξεκινήσει να παίζει η μουσική μας. Ασυζητητί, τα ρούχα που με μεγάλη φροντίδα επιλέγει και που φτιάχνει για εμάς ο Μάριος Ράμμος δίνουν στο αποτέλεσμα αλλά και στην δική μας αυτοπεποίθηση ένα πολύ μεγάλο αβαντάζ. Τώρα που το σκέφτομαι, επειδή τα ρούχα μας είναι είτε από το βεστιάριο του Μάριου και των Memorabilia Lovers, είτε απο το προσωπικό μου βεστιάριο έχω να μοιραστώ μια πληροφορία που συνδέει τον Βοτανικό με τα ρούχα μας. Το κοστούμι που φοράω και όλα τα κοσμήματα που είναι ραμμένα πάνω σε αυτό τα αγόρασα από το παζάρι των ρακοσυλλεκτών στον Βοτανικό. Οι αισθητικές μας αναφορές παράγουν τις φιλοσοφίες μας.
Όσον αφορά την επικοινωνία και την οπτική ταυτότητα της συναυλίας, πόσο σημαντικό είναι για εσάς να επιμεληθείτε μια συνεκτική και καθηλωτική εμπειρία για το κοινό; Θα μπορούσατε να ρίξετε λίγο φως στη διαδικασία σκέψης πίσω από την επιλογή συνεργατών όπως ο Μάρκος Ζουριδάκης και ο Φαίδωνας Γαλογούρας για τα εικαστικά και τη συνολική οπτική ταυτότητα;
Σε αυτή την παρουσίαση κάθε τραγούδι έχει τον γαλαξια του. Και κάθε γαλαξίας αλληλεπιδρά με τον άλλο. Το σύμπαν icons έχει όπως κάθε σύμπαν που σέβεται τον εαυτό του πολλές και διαφορετικές οπτικές, υλικές και χρονικές αναφορές. Ο Μάρκος Ζουριδάκης (nodataism) που έφτιαξε την οπτική ταυτότητα και για το polydrama, σχεδίασε το print στο merch ody icons που ειναι τα μαντήλια και θα πωλούνται και στο live, αλλά έκανε και την έρευνα και τον σχεδιασμό για τα βίντεο που σκηνογραφούν κάθε τραγούδι είναι ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης και μέσα από τα έργα του αποκαλύπτεται η δύναμη του κολάζ, της σύνθεσης αλλά και της οπτικής αφήγησης. Μαζί με τον Φαίδωνα (Fedon Nom) δημιούργησαν ένα ταξίδι μέσα στον κόσμο της συναυλιακής εκδοχής του Polydrama, που συνδυάζει τα στοιχεία του δίσκου, τους διαφορετικούς χώρους του, τις αισθητικές αναφορές του από την pop μέχρι την παράδοση, την κουηρ κουλτούρα, την ποίηση και τα σύμβολα, τα αισθήματα και τα χρώματά του. Όταν τραγουδάω και κοιτάζω πίσω στις προβολές αυτό έχει μεγάλη δραστική δύναμη στην ψυχή μου και στον τρόπο που λέω ένα τραγούδι.
Ποιοι άλλοι καλλιτέχνες/μουσικοί θα είναι στη σκήνη του live;
Όποιος/α είναι στη σκηνή σε αυτο το live είναι καλλιτέχνης. Η Ειρήνη Αλισά στα πλήκτρα και το πιάνο και ο Γιάννης Παπανικολάου στα τύμπανα, δύο υπέροχοι μουσικοί που μαζί στήσαμε αυτό το live υπο την καθοδήγηση του Φώτη Παπαθεοδώρου. Η Ανδρονίκη Ξανθοπούλου και η Όλγα Δαλέκου είναι οι διερμηνείς μας για τη βραδιά αλλά πιστέψτε με είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Είναι μέρος του performance. Την έναρξη της συναυλίας, το ζέσταμα των αυτιών και των ψυχών μας θα κάνει η ECATI, το μουσικό πρότζεκτ του αδελφού μου, Αντώνη Χατζηαντώνη. Θα παίξει και αυτός κομμάτια από τον επερχόμενο δίσκο του στον οποίο συνδυάζει με έναν εντελώς υβριδικό τρόπο το ρεμπέτικο και την ηλεκτρονική μουσική. Καλά, αυτός κι αμα είναι Polydrama. Και μετά θα έχουμε μαζί μας την mi55t με την οποία θα πούμε το Pearls, ένα κομμάτι που έγραψα και στο οποίο η Θεώνη ραπάρει, για την Δήμητρα της Λέσβου. Φυσικά και είναι πολύ μεγάλη τιμή μας, θα πει και δικά της τραγούδια και από την τελευταία της δισκογραφική δουλειά και άλλα.
Τέλος, ποιο μήνυμα ή ποια εμπειρία ελπίζετε να πάρει το κοινό από τη συναυλία σας; Τι θέλετε να νιώσουν ή να καταλάβουν αφού βυθιστούν στον κόσμο του “ΠΟΛΥΔΡΑΜΑΤΟΣ”;
Δεν ελπίζω τίποτα. Δεν επιδιώκω και δεν θέλω να καταλάβουν τίποτα. Να έρθουν με ανοιχτά αυτιά και ανοιχτές ψυχές, με ευαισθησία και λεπτότητα, να συναντηθούμε και να φτιάξουμε μαζί έναν χώρο ελευθερίας, απενοχοποίησης και αναπολογητικότητας.
Οι ody icons παρουσιάζουν live το POLYDRAMA
Ημέρα: Τετάρτη 24 Μαΐου 2023
Έναρξη: 21:00 – Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:00
Τόπος: ΠΛΥΦΑ, Κορυτσάς 39, Αθήνα 104 47
Εισιτήριο: 12€ & 8€
Εισιτήρια προπωλούνται μέσω viva.gr και του δικτύου καταστημάτων του: https://www.viva.gr/tickets/music/ody-icons-polydrama/
*Η συναυλία είναι προσβάσιμη σε Κωφά και Βαρήκοα άτομα*
ody icons – Links
