Θα μπορούσα να σου μιλήσω για κάθε τραγούδι χωριστά και να σου εξηγήσω με εκατό διαφορετικούς τρόπους γιατί χτυπάει το κάθε ένα μοναδικές χορδές στην καρδιά μου. Αλλά γι’αυτό περίμενα να περάσει ο χρόνος με τις πολλαπλές ακροάσεις και να λάβεις το εσωτερικό χαμόγελο μου. Πάτησε Play.
UnknownArtist. Με αυτή την ανώνυμη “ταυτότητα” συστήνεται στα ακουστικά μου ο Θ.… Δεν είναι άγνωστος όμως με τα τόσα live, projects και dj sets του. Τώρα που το σκέφτομαι οποιοδήποτε φορτισμένο σώμα που διψά για μουσική διέγερση μπορεί να ταυτιστεί μαζί του. Ο δίσκος μου χαιδεύει τα αυτιά αρκετές μέρες τώρα. Τρυπώνει σε κάθε εύθραυστη γωνιά πουανασχηματίζεται στην καθημερινότητα μου και παρακολουθώ την ταινία αυτή στα σιωπηλά. Μαγεμένη, δεν θέλω να αναλύσω τίποτα μονάχα να αφεθώ σ’αυτήν την σύγχρονη ηλεκτρονική βουτιά. Μέχρι να βρώ το θάρρος να ανοίξω το αλεξίπτωτο πρέπει να μου κρατήσει η μελωδια το χέρι. Να την εμπιστευτώ για να αναπνεύσει μέσα μου. ‘Ολες οι λέξεις που κρύβονται εντός του “‘Ενα Album Για Να me Σκέφτεσαι” αναπλάθουν έντονες αναμνήσεις και ηχοχρώματα θυμίζοντας μια εποχή οικεία, έντονη, υγρή, ενοχική, αφελής αλλά και υπαρξιακή. Σ’αυτό το έργο η μπιμπλικωτή νοσταλγία ξεπρνά κάθε ανασφάλεια.
‘Ενα Album Για Να me Σκέφτεσαι. Mας αρέσουν τα λογοπαίγνια. Οι οπτικές γωνίες. Ο λαμπερός αφηγηματικός λόγος. Το Εγώ μας έχει κρυφτεί τόσο καλά μέσα στις μελωδίες αλλά και ταυτόχρονα φανερώνεται διάπλατα, ξεχειλίζοντας αλήθειες. Η αφηρημένη έννοια αναζητά το μονοπάτι που θα διαλέξεις πλάι της. Τον θαυμάζω τον anonymous. Τον αγαπώ που δεν είναι η εμπορευματοποίηση στα ράφια του “Supermarket” της καπιταλιστικής γειτονιάς μου.
Τον διαισθάνομαι, αναπνέουμε τον ίδιο αέρα της Θεσσαλονίκης μας. Οι θερινές μελωδικές ονειρώξεις (& των στίχων) ακόμη και οι ψυχρές, οι χειμερινές έχουν πατήσει με μοναδικό τρόπο την αποστασιοποιημένη γη. Έχουμε κοιτάξει και οι δυο ψηλά τα ίδια έντονα χρώματα του ουρανού αλλά μόνο αυτός μου λέει γι’αυτά τα Φέιζιζ, πιστά και εγώ μονάχα ακούω. Αυτός ο UnknownArtist είναι ο αληθινός κολλητός σου, ο αδερφός σου ή ο εραστής σου. Δεν πρέπει ούτε αυτό να το καταλάβεις. Αναζητάς πάντα την ταυτότητα σου μέσα από την μουσική, μέσα από τις ατέρμονες λούπες και τα μαγικά σημεία στίξεως. Εκεί που οι αναπνοές ξεφυσούν έντονα τα σωστά και τα λάθη πάνω στην καρδιά σου.
Οι λέξεις αφρίζουν και ξεχύνονται πάνω στο μπαρ, στους άδειους δρόμους, στα γεμάτα τα αεροπλάνα, στα ήσυχα πάρκα. Μέλι, ουίσκι, καλοκαιρινή λεμονάδα όλα καταλήγουν σε έναν espresso πρωινής λογικής. Μετά το hangover της πραγματικότητας.
![]() |
Cover photo by Argiro Bari / Inlay photo by Jannis Tomtsis Artwork by Odieone & UnknownArtist |
O UnknownArtist me τεντώνει το σχοινί δυνατά, για να περπατήσω σε ισορροπία με τους Στέρεο Νόβα. Δεν ήθελα να εξομολογηθώ εξαρχής. Αλλά είναι ο ΣτέρεοΜe για το 2017. ‘Οσα θα ήθελα να γράψω με γκράφιτι στους βαρετούς άσπρους τοίχους. Βασανίζοme. Επιτέλους μια επαναστατημένη λογική χρωματίζει την μεσαία λωρίδα στα βιώματα της κρίσης μας. Αυτή η κρίση δεν είναι μονάχα οικονομική αλλά ταυτότητας. Το εξώφυλλο του δίσκου προδίδει την έντονη εποχή που με neon και μινιμαλιστικές γραμμές ολοκληρώνει τον πίνακα αυτής της electronica γεύσης. Η τσιχλόφουσκα αυτή της σοβαρής ανεμελιάς, συγκρατεί με όση δύναμη της απομένει, μοναδικές στιγμές στο οικοσύστημα της. Ψίθυροι, παραμορφωμένα vocals, ηλεκτρισμένα ταξίδια όλα στο repeat. Μια υπέροχη δουλειά του UnknownArtist που θα μείνει στο ράφι της καρδιάς με άρωμα δυόσμου για πάντα. Η μουσική είναι μια αιωνιότητα, ανακάλυψε την.
Aκολούθησε τον UA στο Bandcamp, Youtube, Facebook και Instagram.
Διαθέσιμος ο δίσκος εδώ.
Εάν βρίσκεσαι στην Αθήνα ο UnknownArtist σε περιμένει live στο Six Dogs την Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου, θα είναι και ο Sigmataf εκεί με ένα live dj set . Περισσότερα γράψαμε για το event εδώ!
Hi mates! Ever since 2008, I blog almost daily or curate music for a purpose as founder/editor-in-chief in this space! I'm an avid music collector, and love supporting humans "in" the arts!